تاثیر نیتروژن، پلیمرآبدوست و دور آبیاری بر عملکرد و شاخص های رشد خیار سبز

کمبود منابع آب و تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان نظیر ایران است. استفاده از برخی مواد افزودنی مانند پلیمرهای سوپر جاذب می-تواند به استفاده بهینه از منابع محدود آب و حفظ و ذخیره رطوبت در خاک کمک نماید. در این تحقیق تاثیر چهار سطح مختلف پلیمر سوپر جاذب آکوسورب (صفر، 2، 4 و 8 گرم در کیلوگرم خاک) و سه دور آبیاری (3، 6 و 9 روز) و چهار سطح مختلف نیتروژن (صفر، 120، 240 و 360 کیلوگرم در هکتار) بر شاخص های رشد، میزان عملکرد، میزان جذب عناصر پرمصرف و راندمان مصرف آب و کود در خیار سبز گلخانه ای رقم نگار مورد بررسی گرفت. نتایج نشان داد که میزان عملکرد، شاخص های رشد خیار سبز، غلظت نیتروژن برگ و میوه و هم چنین راندمان مصرف آب و کود تحت تاثیر مصرف هیدروژل و نیتروژن قرار گرفت و به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش یافت. هم چنین میزان آب قابل استفاده گیاه در تیمارهای حاوی هیدروژل افزایش یافت و میزان مصرف آب با طولانی تر شدن دور آبیاری به طور معنی داری در تمامی تیمارها حاوی هیدروژل کاهش یافت. با مصرف 2 گرم پلیمر سوپر جاذب در هر کیلوگرم خاک و دور آبیاری 6 روز و مصرف 240 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بیش ترین مقدار عملکرد (7/276 گرم در بوته) و تعداد میوه (333/7 عدد در بوته) حاصل گردید. هر چند مصرف هیدروژل به طور معنی داری میزان مصرف آب را افزایش داد ولی مصرف 2 گرم هیدروژل در کیلوگرم خاک موجب افزایش معنی دار کارایی مصرف آب و نیتروژن، یعنی عملکرد به ازای هر واحد آب و نیتروژن مصرفی گردید.